>>> مشهدگردی <<<

[Amitida]

سرزمين موجهاي آبي

آدرس : ايران ، مشهد ، قاسم آباد ، انتهاي بلوار انديشه ، بين انديشه 81 و 83

تلفن : 6232623 - 511 (98+)

وب سايت : www.wwlpark.com

[Amitida]

بزرگترین پارک ابی خاورمیانه پارک ساحلی افتاب


پارک ساحلی آفتاب

مجموعه تفریحی ورزشی، پارک ساحلی آفتاب در یکی از مهم ترین قسمت های جغرافیایی مشهد مقدس و در مجاورت بازار بین المللی سپاد و مجتمع تجاری الماس شرق با مساحتی بالغ بر ۱۵۰۰۰ متر مربع، یکی از پر جاذبه ترین مکان های توریستی و تفریحی را برای مجاوران و مسافران بارگاه ملکوتی حضرت ثامن الحجج(ع) فراهم آورده است.

آبشاری خروشان با ارتفاعی بیش از ۱۸متر ،سرسره سرعت ،سرسره های دو قلو ،سرسره پیچ و۶ حلقه پیچ عظیم،سرسره رو باز و سرسره چاله فضایی از جاذبه های متنوع مجموعه پارک ساحلی افتاب می باشد،سونای خشک،سونای بخار،حمام سونای ماسه(مفید جهت بیماری های جلدی و پوستی،آرتروز،دیسک کمر و تقویت و شادابی پوست) حمام آفتاب و امکانات جانبی مانند یوگا،ایروبیک،ماساژ،ورزش در آب . اتاق نگهداری کودکان ،فست فود،کافی شاپ و بدن سازی. استخر استاندارد (جهت برگزاری مسابقات) استخر آموزشی ویژه غواصی با عمق ۱۲ متر با امکان صدور کارت بین المللیCMES .

[Amitida]

کوهسنگی



چقدر از کوهِ سنگی شهرمان می دانیم؟! همه‌چیز درباره همشهری 218 میلیون ساله! ( 1 )


درواقع کوهسنگی که اینک در داخل محدوده جغرافیایی مشهد قرار گرفته،زمانی خارج از شهر بوده و شاید کمتر کسی به آن و ارزش‌های فراوانش توجهی می‌کرد، اما حالا به بخشی از هویت تاریخی این شهر تبدیل شده است.این کوه دوست‌داشتنی حالا تبدیل به یکی از شهروندان مشهدی شده؛ همشهری‌ای که برای سالیان متمادی، موجبات تفریح و سرگرمی مردم را فرآهم آورده است. مسافران این شهر هم به طور قطع خاطرات جالبی از صعود به این کوهِ سنگی دارند.
اما آیا تا به حال به خود کوهسنگی هم فکر کرده‌اید؟به اینکه چند سال از عمر آن می‌گذرد، قبلا چگونه بوده و در آینده چطور خواهد بود؟! اینکه جنس مواد تشکیل دهنده آن از چه نوع سنگی است و ...
این‌ها شاید سئوالاتی باشد که تاکنون هیچ‌یک از ما به آن فکر نکرده‌ایم،اما حالا و در ادامه این گزارش به جزئیات جالبی از کوهسنگی اشاره خواهیم کرد تا هرموقع که دوباره به آن مکان تفریحی رفتیم، یادمان باشد چه میراث ارزشمند و گران‌بهایی در شهرمان داریم.
در این رابطه، استاد مهدی سیدی خراسان‌پژوه و عضو فرهنگسرای فردوسی در گفتگویی تفصیلی با شهرآرا به بیان تاریخ کوهسنگی مشهد پرداخته و می‌گوید:این کوه، یک پدیده جالب و طبیعی در حاشیه مشهد می‌باشد و همانطور که از اسمش برمی‌آید، تمام آن‌، سنگ گرانیت است. برخی کشورهای دنیا که چنین پدیده‌ای ندارند، به طور مصنوعی اقدام به ساخت چنین کوه‌ها و صخره‌هایی می‌‌کنند،اما خوشبختانه مشهد از این نعمت برخوردارمی‌باشد؛بدین سبب از دیرباز یعنی بیش از هزار سال قبل همواره از این کوه در منابع مختلف جغرافیایی،تاریخی ، فرهنگی و حتی دینی نامبرده و از آن به عنوان «کوه‌سنگین» مشهد یاد شده است.

استاد سیدی همچنین به مباحثی که در خصوص عبور امام رضا(ع) از کنار کوهسنگی مشهد عنوان می‌شود، اشاره کرده و ادامه می‌دهد:یکی از قدیمی‌ترین منابعی که از این کوه صحبت کرده،عیون‌الاخبار نوشته شیخ صدوق است. شیخ صدوق از جمله چهار شیخ بزرگ شیعیان به شمار می‌رود. او در سال 352 هجری قمری از آل بویه اجازه گرفت تا هم برای زیارت حرم علی‌بن‌موسی‌الرضا(ع) و هم به جهت جمع‌آوری اطلاعاتی در خصوص آن حضرت‌ سفری به خراسان و مشهد داشته باشد.
شیخ صدوق در این کتاب گفته:« زمانی که حضرت‌رضا(ع) از مدینه به سمت مرو حرکت کردند، پس از عبور از نیشابور و زمانی که قصد عزیمت به نوغان را داشتند از کوهسنگی بازدید کرده و به آن تکیه دادند.»
این خراسان‌پژوه به موضوع معدن پشت کوهسنگی اشاره کرده و می‌گوید:به این معدن، معدن سنگ هرکاره می گویند.درواقع کوهسنگی از 2 جنبه ارزش دارد؛ یک جنبه که مربوط به خود سنگ گرانیت کوه می‌باشد، سفت و سخت است و قابل تراش نیست و جنبه دیگر، معدن پشت کوهسنگی است که الان هزار سال است کار استخراج سنگ از آن صورت می گیرد و با سنگ های آن،سرمه‌دان و بشقاب و ظرف غذا درست می‌کنند
در کتاب شیخ صدوق گفته شده که از سنگ پشت کوهسنگی برای حضرت رضا (ع)ظرفی ساختند و برای ایشان غذا طبخ شد و حضرت رضا بعد از اینکه غذا را تناول کردند، خوش‌شان آمد، بر کوهسنگی و معدن پشت آن دعا کردند و گفتند: خدا تو را همیشه سلامت و برپا بدارد.
اما جالب است که بدانید سنگ این معدن در آسیا بی‌نظیر و استثنایی است، یعنی فقط در جوار همین کوهسنگی، معدن آن وجود دارد و ویژگی آن این است که اولا بسیار نرم می‌باشد و خیلی راحت تراشیده می‌شود، ولی باوجود نرمی، در برابر آتش بسیارمقاوم است.وقتی با آن دیگ درست می‌کنند و می‌گذارند روی آتش، نمی‌سوزد و ما مشهدی‌ها که از دیرباز ، آبگوشت غذای اصلی‌مان بوده، در همین ظرف‌ها غذا درست می‌کرده‌ایم و اتفاقا غذای طبخ شده در آن بسیار خوشمزه می‌شده است.دلیل اینکه غذا در این ظرف های سنگی خوش‌طعم می‌شود این است که وقتی در ظرف‌های دیگر نظیر روی، مس و چدن غذا درست می‌کنیم آب و مواد با خود ظرف ترکیب می‌شود و اکسید به وجود می‌آورد،اما در ظرف سنگی، غذا سالم است.از همین رو نوغانی‌ها که می‌خواستند به حضرت رضا یک تحفه بدهند، برای ایشان چنین ظرفی ساختند و در آن غذا طبخ کردند. عرب‌ها هم به این سنگ، قدورالبرام می‌گفتند. در کتاب‌های مختلف آن‌ها که در قرن چهارم هجری نوشته شده،این لغت به کار رفته و آمده است که این سنگ، سوغات نوغان می‌باشد.
مشهدی‌ها معتقد بودند که این سنگِ هر‌کاره است، چون چون همه کار می‌شد با آن انجام داد. سنگ‌تراش‌ها با آن بشقاب می‌ساختند و روی آن نقاشی می‌کردند، همچنین سورمه‌دان، گلدان و ... از آن به‌دست می‌آوردند.مشهدی‌های قدیم هم به ظرف دیزی سنگی می‌گفتند ظرف هرکاره. اتفاقا این لغت در شاهنامه فردوسی هم این نام آمده است. با آنکه فردوسی همیشه قصد داشته خیلی ادبیاتی صحبت کند، ولی باز هم نام هرکاره را در دو مورد از شعرهایش به کار برده است،مثلا در یکی از این شعرها گفته:
که تا من بدوشم از این گاو شیر/تو این کار هرکاره آسان‌نگیر
یعنی زن به شوهرش می‌گوید:تو مواظب ظرف غذا باش که سر نرود تا من گاو را بدوشم، بنابراین کلمه هرکاره که مشهدی‌ها می‌گویند یک لغت عامیانه است، اتفاقا واژه‌ای اصیل می‌باشد. همچنین در کتاب یکی دیگر از مورخان بزرگ که به تمام روستاها و شهرهای جامعه اسلامی سفر کرده و با بزرگان آنجاحرف زده است، عنوان شده که مردم توس در سنگ‌تراشی ماهر هستند و مردم این منطقه می‌گویند: همانطور که خداوند آهن را در دست داوود پیامبر نرم کرد، سنگ را هم در دست ما نرمش پذیر کرد.

استاد سیدی در ادامه از نقش کوهسنگی در جنگ های اطراف مشهد نیز سخن به میان می‌آورد و تصریح می کند:همواره از کوهسنگی در کتب تاریخی صحبت شده، به ویژه در زمان بروز جنگ‌ها که هرگاه جنگ و درگیری در اطراف شهر مشهد رخ می داده، یکی از اردوگاه‌ها و پایگاه های مهم نظامی همین کوهسنگی عنوان شده است.
همچنین کوهسنگی ازدیرباز، تفرجگاه مشهدی‌ها بوده است. به این دلایل از هزار سل قبل در منابع به نام «کوهسنگی» و «کوه‌سنگین» برمی‌خوریم.
در سال‌های خیلی دور،فاصله کوهسنگی تا مشهد، یک فرسخ بود. مشهد قدیم چند تا دروازه داشت. وقتی می‌خواستند فاصله کوهسنگی را تا مشهد بسنجند از دیوار دروازه می‌سنجیدند. گفته شده که از دروازه ارگ تا کوهسنگی، یک فرسخ معادل با 6کیلومتر فعلی بوده است.در گذشته، مردم مشهد برای تفریح این مسافت را طی کرده و به کوه می رفتند.در کتاب بدایع‌الواقع عنوان شده که«... 500 سال قبل و در دوره تیموری مردم برای تفریح به کوهسنگی می‌رفتند. در آن زمان و توسط بابر که یکی از پادشاهان تیموری بود، خانه‌ای سنگی در این کوه ساخته شد که اگر مردم می خواستند شب در آنجا اطراق کنند،از آن خانه استفاده می‌کردند...»
همچنین بین کوهسنگی و مشهد، صحرایی بوده به نام الاندشت که مردم امروزه به اشتباه به آن می‌گویند الندشت. در این صحرا همیشه جنگ‌هایی رخ می‌داده ،مثلا نادرشاه جنگی آنجا داشته و چندین بار نام کوهسنگی در کتب مختلف به عنوان محلی برای جنگ عنوان شده است.
این خراسان پژوه همچنین به موضوع بازسازی کوهسنگی در اوایل دهه30 شمسی پرداخته و می گوید:در دوره رضاخان، فردی به نام اسدی که نائب‌التولیه بود، تصمیم گرفت شهر را گسترش دهد و با اقدامی عاقلانه و به جای اینکه شهر را به سمت طلاب گسترش دهد، شهر را از طرف کوهسنگی بزرگ کرد، چون آن زمان روستاهای حاصل‌خیزی در منطقه طلاب بود، ولی در سمت کوهسنگی، دشت بلندی وجود داشت که دیمه‌زار بود و آب نداشت.
شهر مشهد را به این ترتیب گسترش داد و سپس بیمارستان امام رضا(ع) را هم بیرون دروازه احداث کردند.همچنین استخر فعلی کوهسنگی را اسدی ساخت و ساختمان را طوری بنا نهاد که وقتی تصویر ساختمان به داخل آب استخر می‌افتد،مانند یک کشتی دیده می‌شود. نائب‌التولیه برای اینکه آب این استخر را تامین کند از روستای گناباد که یکی از پرآب‌ترین مناطق مشهد بود، کمک گرفت. او هفت رشته قنات در آنجا حفر و آب‌ آن‌ها را به هم وصل کرد که آب پرقدرتی شد. این آب می‌رفت داخل استخر کوهسنگی و بعد سرازیر می‌شد و می‌آمد به جوی‌های دو طرف خیابان کوهسنگی .
در پایان، این خراسان پژوه افزود: در واقع از سال 1310 که کوهسنگی در شکل و شمایل فعلی دایر شده و الان 80 سال از آن زمان می‌گذرد، به‌ سبب اینکه قداست دارد و نامش با نام امام رضا(ع) و شاهنامه گره خورده، مجموعه‌ای عالی و بی‌نظیر ایجاد شده است و من معتقدم ما و رسانه‌ها موظفیم مسائل مربوط به کوهسنگی را به مردم مشهد و مسافران آن مرتب بازگو کنیم تا در تاریخ و شناسنامه این شهر ماندگار شود.
*کوهسنگی اندکی بعد از انقراض دایناسورها به وجود آمد
دکتر خسرو ابراهیمی، عضو هئیت علمی گروه زمین‌شناسی دانشگاه فردوسی مشهد در گفتگو با شهرآرا با بیان اینکه کوهسنگی، بخشی از گرانیت مشهد است، گفت:این کوه، ارزش‌های اقتصادی فراوانی دارد، اما به دلیل اینکه در داخل محدوده شهر قرار گرفته و اصولا معدن کاری، آلودگی‌هایی را به دنبال دارد استفاده از کوهسنگی امکانپذیر نیست.
وی با اشاره به اینکه توده گرانیتی مشهد که کوهسنگی نیز بخش مهمی از آن است، عمری حدود 218 میلیون سال دارد، خاطرنشان کرد:چون گرانیت، میزان سیلیس بالایی دارد ، معدن‌کاری در این منطقه باعث ایجاد بروز بیماری سیلیکوز و سرطان ریه می شود.
این استاد دانشگاه با بیان اینکه کوهسنگی اندکی بعد از انقراض دایناسورها به‌وجود آمد، تصریح‌کرد:وضعیت کوهسنگی به گونه‌ای است که بهترین مکان برای احداث برج و ساختمان‌های مرتفع می‌باشد و البته ذخائر فراوان فلدسپات ، میکا و همچنین کانی‌های کمیاب بریل(زمرد) در داخل کوهسنگی است که ارزش فراوانی دارد.
دکتر ابراهیمی ادامه داد:در واقع توده گرانیت مشهد از منطقه سنگ‌بست شروع شده و تا غرب این شهر یعنی منطقه شاندیز ادامه دارد. وی تصریح کرد:با اینکه توده‌های گرانیتی مشهد گسترش زیادی دارند، ولی به علت آنکه در زیر آبرفت مدفون شده‌اند، بخش زیادی از آن فعلا قابل رویت نیست؛ ولی به طور مثال اگر 5 میلیون سال دیگر به این منطقه مراجعه کنیم،با کنار رفتن آبرفت‌ها، بخش‌های بیشتری از این توده مشاهده خواهد شد.
عضو هیئت علمی دانشگاه فردوسی مشهد با اشاره به اینکه توده گرانیتی مشهد، حاصل انجماد ماگما می‌باشد، گفت:این ماگما در نتیجه برخورد پلیت‌ها در پوسته زمین به‌وجود آمده که پس از میلیون ها سال ، تبدیل به سنگ شده است.
سعید جاوید

[Amitida]

یک کارگر مشهدی که از بلندای ۱۰ متری ساختمان نیمه‌ساز به روی میلگردهایی افتاده بود معجزه‌آسا به زندگی برگشت.

عصر پنجشنبه، کارگر ۲۱ ساله‌ای که در خیابان شفای مشهد، روی جرثقال کار می‌کرد از بلندای ۱۰ متری ساختمان نیمه‌ساز به روی میلگردهای فندانسیون افتاد. سپس سه شاخه میلگرد یک و نیم متری در قفسه سینه، شکم، لگن و پای وی فرو رفت و کمک‌رسانان آتش‌نشانی و تکنسین‌های اورژانس مشهد، رهسپار خیابان «شفا» شدند. در آن بین کمک‌رسانان آتش‌نشانی، میلگردها را در بدن کارگر بی‌احتیاط برش دادند و وی را در سبد نجات، به صورت ثابت نگه داشتند. بدین ترتیب پسر زخمی از عمق ۱۰ متری زمین به بالا برده و روانه بیمارستان امام رضا(ع) مشهد شد. ۱۰ نفر از پزشکان زبده مشهدی نیز بقایای میلگردها را از بدن کارگر جوان به بیرون کشیدند و وی معجزه‌آسا به زندگی برگشت.
هنگام پرت شدن این پسر از روی جرثقال، چند تیرآهن هم به روی کابل‌های برق فشار قوی افتاده بود. در نتیجه، دو تیر برق شکسته و به همراه سه شاخه تیرآهن به پیاده‌رو افتاده بود.
کارشناسان آتش‌نشانی مشهد، رعایت نکردن اصول ایمنی کار و استفاده نکردن از کمربند ایمنی را علت اصلی شکل‌گیری این رخداد دلخراش عنوان کردند. وضع عمومی بیمار، رضایت‌بخش عنوان شده است.

[ehsankhodayari]

وای خیلی قشنگه کاش همچین چیزایی باشه با تور مشهد بریم ببینیم.