آشپزخانه miaayad (هدی)

[miaayad-hoda]

سلام به همه ی دوستان گل روزمنویی.
این مبحث آشپزخونه ها به نظرم خیلی جالبه و هر روز به آشپزخونه های عزیزان سر می زدم. امروز به این فکر افتادم که یه تاپیک هم واسه خودم درست کنم که هم بتونم دوستان عزیز روزمنویی رو دعوت کنم و هم از نظراتشون بهره ببرم و هم این که یه کم بیشتر حواسم به آشپزخونه م باشه. نه که حالا نیست؛ اما چون شاغلم و یه شازده کوچولو داریم و جناب همسر هم اصلن سخت گیر نیست و خیلی کم می شه که عیب بگیره؛ یه وقتایی آشفتگی هایی داره آشپزخونه م. حالا با کمک دوستان این جا و به عشق نوشتن اتفاقات این جا بهتر می شه ان شاءالله. از نظرات خوبتون بی نصیبم نذارید.

[miaayad-hoda]

امروز آقای همسر کار اداری داشتن و من تا 10 موندم خونه پیش پسرکم. صبح بعد از بیدار شدن تصمیم گرفتم پلو میگو درست کنم واسه ناهار و چون فرصتم کم بود؛ در حین آماده کردن ناهار یه نیمرو واسه خودم درستیدم.
نمی دونم چرا سرعت اینترنتم پایین اومده و آپلود نمی کنه عکس ها رو.

[miaayad-hoda]

حالا فهمیدم چرا آپلود نمی شه! حجم عکس رو یادم رفته بود کم کنم!!
این نیمروی در حال پخت! ناگفته نماند که کلی نگران دوربین بودم که بخار و حرارت خرابش نکنه.

[miaayad-hoda]

و اما ناهار:
پلو میگو به روش خودم! البته ندیدم روش بقیه رو! من به جای شوید، از گشنیز تازه استفاده می کنم توی پلو میگو که خیلی خیلی خوشمزه تر می شه.
اول پیاز داغ، بعد سیررنده شده که البته من چون می خاستم بعد برم محل کار، ترسیدم لباس هام بوی سیر بگیرن و به خاطر همین از پودر سیر استفاده کردم. البته در مرحله ی آخر بعد از اضافه کردن میگوها و قبل از مخلوط کردن مواد با برنج. بعد از اون گشنیز تازه رو به همراه پیاز تفت دادم و بعد هم میگوها رو اضافه کردم و زعفران و ادویه و نمک و پودر لیمو زدم. پودر لیمو واسه میگو از واجباته به نظرم؛خیلی خوش طعم می کنه میگو رو. بعد هم سیب زمینی های مکعبی رو جداگانه سرخ کردم و همه رو با برنج قاطی کردم. البته من به هیچ وجه واسه خودمون برنج رو آب کش نمی کنم، حتا در پلوی مخلوط. چون اولن تمام خواصش رو از دست می ده و ثانین چون برنج ایرانیه، طعمش خیلی متفاوته با آبکش. این هم عکس هاش. فقط موقع کشیدن چون پسرک و همسرم خیلی عجله داشتن واسه خوردن، فقط سریع کشیدم و یه عکس گرفتم و بردم سر سفره.

[miaayad-hoda]

و اما شام :
جناب همسر و بنده زیاد اهل شام نیستیم؛ نه که نخوریم اما ترجیح می دیم شام سبک باشه و حتی المقدور پختنی نباشه. چون خاهرم هم از قم اومده بودن و می خاستیم بریم ببینیمشون، آقای همسر نون و پنیر و خیار میل فرمودن و من هم یک سیب و یک هلو که به علت ضیق وقت نشد عکس بگیرم دیگه! اما برای شازده شام درست کردم. می خاستم واسش قلقلی گوشت درست کنم که دوست داره.یه بسته از گوشت هاش رو از فریزر آوردم بیرون. آخه ما وقتی گوشت می خریم، هرچی ماهیچه ست جدا می کنم واسه آقازاده! بعد نصفش رو چرخ می کنم و بقیه رو هم هر دو تا سه کنجه جدا می کنم و نگه می دارم. القصه گوشت رو از فریزر آوردم بیرون و گذاشتم توی قابلمه ی کوچولو با یه کوچولو آب که زودتر وا شه. البته فکر می کردم گوشت چرخیه و چون با عجله داشتم کارها رو انجام می دادم، متوجه نشدم که کنجه س. چند دقیقه بعد که رفتم سر قابلمه که گوشت ها رو بیرون بیارم دیدم کنجه س. دیگه گذاشتم پخت و بعد تکه تکه ی کوچولوشون کردم و با آرد سفید، تخم مرغ و پودر نون برا پسرک کرانچی درستیدم و کلی ذوق که چون بیشتر اعل سرخ کردنیه، حتمن این غذا رو خوب می خوره. اما ... . زهی تصور باطل، زهی خیال محال! چند تا دونه رو بیشتر نخورد. بقیه ش رو مامان و باباش زحمتش رو کشیدن و این هم باقی مونده ی غذا. بعد از خوردن یادم افتاد باید عکس بگیرم!!!